« »
 
[]« 2 stroma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 615c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STROMA2
2. STROMA, Culcitra, auleum, tapes, Gr. στρῶμα. Capitol. de Vero Imper. cap. 4 :
Ut levatus cum Stromatibus in cubiculum perferretur.
Regula consueta Toribii Archiep. Lim. inter Conc. Hispan. tom. 4. pag. 671 :
Iidem parochi sabbatho sancto et in vigilia Pentecostes Stromatis et ramis ornate vestient pariter sacelli baptismalis (sic) spargendo pavimentum herbis refrigerativis. Stroma Babilonicum,
in Charta ann. 1653. inter Instrum. tom. 4. Gall. Christ. novæ edit. col. 124. Vide Struma 1.