![[]](img/image.png)
«
Stront » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 616a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/STRONT
STRONT,
Stercus, struntus, ex Franc. Junio in Willeram. pag. 225. apud Schilter.
in Gloss. Teuton. Vide
Strundius.