«
1 strophus » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 616a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/STROPHUS1
1. STROPHUS,
Stropharius,
Strophosus ; voces ex
Stropha, dolus,
fraus, et Gr.
στροφή, deductæ. Papias :
Strophus,
tortus, fraudator. Stropha, nequitia, fraus. Stropharius, impostor, fraudator.
Gl. Lat. Gall. Sangerm. :
Stropha, fraude,
decepcion, male sentence.
Vita vener. Idæ tom. 2. April. pag. 159 :
Ad
antiquæ deceptionis Stropham se convertit.
Utitur Seneca Epist. 16. Gloss.
Lat. Gr.
Strofosus, δόλιος
.
Strofarius,
strofosus, impostor, fraudator
, in Glossar. Isidori. Althelmus
de Laude Virginum in præf. :
Ne fur Strophosus foveam detrudat in atram.
Qui quidem versus occurrit etiam in
Epist. Rabani Mauri ad Ludov.
Imp. Idem Althelmus cap. 21 :
Non tulit hanc faustum grassator cernere famam
Qui genus humanum Strophosis elidere certat.
Et cap. 23 :
Non cunctante gradu cum sanctæ limina valvæ
Vellet adire ferox, Stropha stimulante malignum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Strophatus, Subtilis. Vita S. Deicoli apud Eccardum in Orig. familiæ Habsburgo-Austr. pag.
167 :
Quod si quis mihi liventi objiciat oculo, eumdem principem tunc temporis
Imperatorem non extitisse, facile per Strophatum illum revincam
syllogismum.