« »
 
[]« 1 strophus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 616a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STROPHUS1
1. STROPHUS, Stropharius, Strophosus ; voces ex Stropha, dolus, fraus, et Gr. στροφή, deductæ. Papias : Strophus, tortus, fraudator. Stropha, nequitia, fraus. Stropharius, impostor, fraudator. Gl. Lat. Gall. Sangerm. : Stropha, fraude, decepcion, male sentence. Vita vener. Idæ tom. 2. April. pag. 159 :
Ad antiquæ deceptionis Stropham se convertit.
Utitur Seneca Epist. 16. Gloss. Lat. Gr. Strofosus, δόλιος. Strofarius, strofosus, impostor, fraudator, in Glossar. Isidori. Althelmus de Laude Virginum in præf. :
Ne fur Strophosus foveam detrudat in atram.
Qui quidem versus occurrit etiam in [] Epist. Rabani Mauri ad Ludov. Imp. Idem Althelmus cap. 21 :
Non tulit hanc faustum grassator cernere famam
Qui genus humanum Strophosis elidere certat.
Et cap. 23 :
Non cunctante gradu cum sanctæ limina valvæ
Vellet adire ferox, Stropha stimulante malignum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Strophatus, Subtilis. Vita S. Deicoli apud Eccardum in Orig. familiæ Habsburgo-Austr. pag. 167 :
Quod si quis mihi liventi objiciat oculo, eumdem principem tunc temporis Imperatorem non extitisse, facile per Strophatum illum revincam syllogismum.