« »
 
[]« Stupinum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 621b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STUPINUM
STUPINUM, Stupinus, Ital. Stoppino, Ellychnium, Gall. Mêche. Ordo eccl. Ambros. Mediol. ann. circ. 1130. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 865 :
Tunc cicendelarius ebdomadarius porrigit lampadem accensam subdiacono ebdomadario in secretario, et præcedit eum usque ad phialas, et ille cum lampade accendit, eodem ostendente Stupinos cum virga.
Ibid. col. 930 :
Cicendelariis dantur quatuor fusalia lini de camera pontificis. De quibus duo minores cicendelarii faciunt lampadam. De reliquo vero fiunt Stupina in cicendelis per totius anni circulum.
Rursum col. 877 :
Præcedente eum (subdiaconum) clerico ipsius ecclesiæ, et ostendente ei cum virga lychnum, quem accendere debet.
Vide Stopinus.