« Subminister » (par L. , 1840–1850), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 632b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUBMINISTER
SUBMINISTER, Qui ministerialis locum tenet. Chart. Frider. II. Imper. ann. 1223. apud
Pertz. Leg. tom. 2. pag. 250 :
Postulavit edici super eo, si officiatus aliquis principis cujuscumque, dapifer scilicet, marscalcus, camerarius vel pincerna, posset principi domino suo, ratione sui officii quemquam ponere Subministrum... Super quo sententiam hanc imperialis curia nostra promulgavit, quod nisi de assensu principis fuerit et ejus libera voluntate, nullus talium offitiatorum Subofficiatum quemquam talem domino suo dare potest, etc.