![[]](img/image.png)
SUBSTINCTUS, f. pro Subexstinctus, suppressus. Acta S. Franciscæ Rom. tom. 2. Mart.
pag. 105 * :
Nisi quod divinæ placeat voluntati, cui penitus se debet unire, et in qua se debet stabilire, dimissis et omnimode Substinctis, sic et non, hoc est, nolle et velle.