« »
 
[]« Subtus manum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 642b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUBTUS2
SUBTUS Manum, Secreto, clam, Gall. Sous-main. Chron. Domin. de Gravina apud Murator. tom. 12. col. 610 :
Hæc mulier in tantum scivit tractare dulcibus verbis cum dicto capitanio, quod soluta sibi aliquali pecunia Subtus manum, ipsam et bona sua occasione exterioris filii non ulterius molestavit.