« »
 
[]« Sudus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 646c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUDUS
SUDUS. Seta suda, nondum abluta, nondum tincta, Gall. Cruë, ni fallor. Constitut. Catalaniæ MSS. :
Item statuimus quod nos, nec aliquis subditus noster non portet..... setam Sudam, nec sembellinum, nec erminium, etc.