« »
 
[]« 3 sufficientia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 648c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUFFICIENTIA3
3. SUFFICIENTIA, Suppeditatio rei alicujus, quantum ea utenti satis est. Charta pro eccl. Corisopit. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 377 :
Habet etiam in [] portu dominus episcopus salagium et Sufficientiam salis de theloneariis.
Unde Assouvir, Quantum satis est suppeditare interpretor, in Charta ann. 1317. ex Tabul. eccl. Camerac. :
Se dedans quinzaine après chou que le maistres de ladicte monnoye leur avoyent monstré et faict scavoir ledicte deffaulte (d'ouvriers) il ne mectoyent ouvriers ne monnoyers pour nos dictes monoyes Assouvir, ledict maistre y pouriient faire venir et ouvrer aultres ouvriers et monnoyers avecque yaulx, parquoy no dicte monnoye fut bien Assouvie et délivré.
Vide novam Diction. Menag. edit. in hac voce. Hanc nostram interpretationem egregie probat vox Assouffir quæ, pro Assouvir, legitur in Charta huic simili ann. 1366. ex Lib. archid. cap. 57. in eod. Tabul.