« »
 
[]« Suminata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 654a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUMINATA
SUMINATA, Scrofa. Lampridius in Alex. Severo cap. 22 :
Jussit ne quis Suminatam occideret.
Adjective usurpatur apud Arnobium lib. 2.
Suminata caro
, id est, suilla.