« Suminata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 654a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUMINATASUMINATA, Scrofa. Lampridius in Alex. Severo cap. 22 :
Jussit ne quis Suminatam occideret.Adjective usurpatur apud Arnobium lib. 2.
Suminata caro, id est, suilla.

