« »
 
[]« Supercapitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 660c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERCAPITARE
SUPERCAPITARE, Præcellere, proprie Toto capite supereminere. Ascanius in Epist. ad Humbertum :
Quid Hunnorum rabiem commemorem, aut Nortmannorum fortitudinem, cum hi sanguinabiles canes non tantum Hunnos rabie, sed et robore Nortmannos longe Supercapitent.