« »
 
[]« 1 supercedere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 660c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERCEDERE1
1. SUPERCEDERE, Succedere : unde Supercessio, Successio. Quæst. ac monita vett. Jurisperit. apud Murator. tom. 1. part. 2. pag. 163. col. 1 :
Supercessio Lege Romana. Si homo decesserit et reliquerit filium, vel filiam et neptum filium de suo filio, vel filiæ, æqualiter succedant. Similiter omnes Supercedant illi, qui de inferiori linea venerint.
Pluries ibi.