« »
 
[]« Supercoquus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 661b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERCOQUUS
SUPERCOQUUS, Magister coquorum. Cencius in Ord. Rom. cap. 26 :
Ferrarii de columna debent facere circulos caldariæ, quotiens a Supercoquis domini Papæ fuerint requisiti.