« Superindictum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 664a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERINDICTUM
SUPERINDICTUM, Superindictio, Quidquid præter indictionem provincialibus
imponitur. Nam ut notat Asconius in 3. Verrinam, tria sunt genera
pensitationum, canonis, oblationis, et indictionis. Canon, seu Canonici tituli,
sunt ordinariæ præstationes : Indictio, quod præter canonem indicitur :
Superindictio, quod præter indictionem pro aliqua imminente necessitate
imponitur. Vide Codicem Justin. et Theodos. tit. de Superindicto. Charta Frederici II. Imp. ann. 1223. ex Schedis Præs. de
Mazaugues :
Prohibemus ne qui Comes aut Marchio..... præsumant inquietare, vel quibuslibet collectis aut exactionibus aut Superindictis gravare.Conventio ann. 1251. inter Carolum I. Andegav. et Provinc. Comit. et Arelat. art. 9 :
Item dominus Comes vel ejus vicarius... non poterit... eosVide Superimposita et Superponere 1.(Arelatenses)compellere ad mutuum faciendum, nec aliquam exactionem novam, seu Superindictionem, vel pedagium novum facere.