SUPERISTA, Ædituus, ex Græco ὑπερίστης. Glossæ Biblicæ MSS. : Νεοϰόρος, ϰοσμήτωρ ναοῦ, ὑπερίστης. Annales Francorum Lambeciani ann. 882. lib. 2. Comment. de Cæsar. Bibl. pag. 353 :

Quidam Gregorius nomine, quem Romani Superistam vocant, dives valde, in paradiso S. Petri a suo collega occisus est.

Anastasius in S. Hadriano pag. 100 :

Missi Stephanus Sacellarius et Paulus Superista ad prænominatum pergerent Regem.

Alii Codd. habent Super ista, disjunctis vocibus, sed perperam. In Leone IV. pag. 199 :

Gratianus Magister militum, et Romani Palatii egregius Superista ac Consiliarius.

In Benedicto III. idem Gratianus

sacri Superista Patriarchii

dicitur. In Hist. Translat. S. Sebastiani cap. 4 ;

Erant.... et dignitati Apostolicæ sedulo assistentes Quirinus Superista, Theophylactus Nomenclator, etc

. Apud Luithprandum lib. 6. cap. 6. sub finem, inter primates Romanæ civitatis recensetur

Stephanus filius Joannis Superista

. Ex his emendanda vetus inscriptio Mediolan. apud Puccinellum in Zodiaco Mediolan. part. 3. pag. 378 : †

Guillelmus de Pomo Superstes hujus Ecclesiæ, hoc opus multaque alia fieri fecit

. Legendum enim Superistes.