« »
 
[]« 1 superponere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 667b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERPONERE1
1. SUPERPONERE, Ultra debitum exigere. Censum superponere, in Præcepto Caroli M. pro Hispanis ann. 812. et in Capitulari Wormaciensi ann. 829. cap. 15. Vide Superimposita.
Superpositio, Exactio extraordinaria. Judicium Aganonis Episcopi Augustodunensis :
Oppressiones injustæ et Superpositiones illicitæ,
quæ ita infra exprimuntur :
Quando ex unoquoque manso ab habitatore possesso porcus et agnus, gallina et pullus, fœnum et annona, denarii, nec non et ea, quæ necessaria erant, solebant extorqueri.
Ita
Superpositum, est Pensitatio extraordinaria, quæ præter consuetam imponitur. Synodus Romana sub Eugenio II. cap. 26. ex edit. Holstenii :
Nulli liceat Episcoporum a subjecto Sacerdote, vel aliquolibet Clerico, et piis locis dationes ultra Statuta patrum exigere, aut Superposita in angariis inferre.
Honorius III. PP. in V. Collect. tit. 16. cap. 2. ad Decan. et Capitul. Compostell. :
Sic denariis, tollitur de vigesimandis illis dubitatio quos Superpositum appellatis.
Ubi vigesimatio denariorum est id, quod vulgo dicimus le sol pour livre : neque enim placet Cironi interpretatio.
Suprapositio, Eadem notione, in [] Charta ann. 1039. apud Ughell. tom. 3. pag. 301.
Superimpositum, in Charta Caroli Crassi ann. 882. apud eumdem tom. 5. pag. 1572.