« »
 
[]« Superprisia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 669a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERPRISIA
SUPERPRISIA, Tributi stati ac ordinarii species, sic appellata, quod domini ultra consueta tributa tenentibus suis id olim imposuerint. Notitia ann. 1114. in Tabulario Ecclesiæ Heduensis :
Siquidem Simon quærebat in terra S. Nazarii, quam duo fratres tenebant... salvamentum et Superprisiam. Unde statutum est in eadem terra annuatim pro salvamento in vindemiis modium vini, denarium pro pane unum, alterum pro vino, tertium pro caseo prædictus Simon accipiat.
Infra :
In omnibus istis terris nihil omnino sæpedictus Simon retinuit, præter illa tantummodo de salvamento, quæ superius annotata sunt, neque Superprisiam, neque aliquam penitus exactionem.
Charta Odonis Ducis Burgund. ann. 1102 :
Relaxant Monachis Divionensibus... arbergarias, cautiones, et Superprisias.
Charta Philippi Pulchri Regis Franc. ann. 1311 :
Novitas vel Surprisa, [] quod idem est, etc.
Vide Seurprisia et Supprisa.
Supercaptio, Eadem notione. Charta ann. circ. 1100. ex Chartul. Matiscon. :
Guichardus de Maniaco injuste accipiebat Supercaptionem in colonica de Poirols. Verpiverunt illam Supercaptionem et injurias Berardo Episcopo Matisconensi.
Vetus Notitia ann. 1122. in eodem Tabulario Heduensis Ecclesiæ :
Theodericum vero de Vaura cum tenore ejus ad mansum pertinente........ Canonicis dedit, excepto quod quamdiu Hugo vixerit, in Theoderico Supercaptionem retinuit.
© École des chartes.