« »
 
[]« Superscriptio » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 669c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPERSCRIPTIO
SUPERSCRIPTIO, Nomina testium, quæ prope sigillum, in externa testamenti parte adscribebantur. Chart. Ravenn. de aper. testam. apud Marinum Diplom. Papyr. num. 74. col. 5. lin. 1 :
In hoc testamento et me certum est interfuisse, in quo agnosco anuli mei signaculum, Superscribtionem meam et infra subscribsi.
Vide Savin. Histor. Jur. Roman. med. temp. tom. 2. cap. 12. § 67.