« »
 
[]« 2 suppedire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 673a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPPEDIRE2
2. SUPPEDIRE, Sufficere, Suppetere. Charta ann. 1064. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 464 :
Sacras tantorum oblationes fidelium.... contulerunt, ut 300. victui monachorum quotidie pro se precantium.... abunde sufficerent.... ita moderno tempore profanatas direptasque vidimus, ut non ibi Suppediat victus uni soli monacho.