« Supremitas » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 677b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SUPREMITAS
SUPREMITAS, Suprema potestas, Gall. Souveraineté. Homagium ann. 1450. apud Lobinell.
tom. 2. Hist. col. 1133 :
Nec intelligebat admisisse seu recepisse, aut admittere seu recipere verba per D. Ducem,.... neque eisdem consentire, in tantum quod juribus corone et Supremitatis sue prejudicare possent, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Supremitas, Gall. Suprematie, vox usurpata apud Anglos, qua Regis suprema jurisdictio
in Ecclesiam Anglicanam significatur. Litteræ Edwardi VI. Reg. Angl. ann. 1552. apud
Rymer. tom. 15. pag. 306 : In majorem augmentationem et manutenentionem Regalis status coronæ suæ imperialis, et dignitatis Supremitatis Ecclesiæ Anglicanæ, etc.