SURRIGERE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 surrigere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 679b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SURRIGERE1

1. SURRIGERE, Adversa aqua natare, navigare. Lex Wisigoth. lib. 8. tit. 4. § 29 :

Flumina majora, id est, per quæ esoces aut alii pisces maritimi Subriguntur.

Proprie autem Latinis Surrigere, quasi suberigere, in altum tollere. Gloss. Gr. Lat. : Ὑπορτοῖ, ὑποστερίζει, subrigit, ἀναϐιϐάζω, ἀνορθῶ, subrigo. Vopiscus in Aureliano :

Surrectus ad stipitem bestiis objectus est.

Ita qui adversa aqua natat vel navigat, in altum fluminis suberigitur.

Surrectus, Adversa aqua, cui opponitur descensus. Charta Caroli M. pro Monasterio S. Dionysii :

Tam de navibus, qui per universa flumina ad Surrectum, seu ad discensum, etc.

Alia Caroli C. pro eodem Monasterio :

Vel reliquas exactiones de omnibus navibus, quæ per universa flumina tam per aquam ultra Ligerim, tam ad Surrectum, quam et ad descensum navigare videbantur, etc.

Mox :

De navibus ejus, quæ per diversa flumina imperii nostri tam ad Surrectum, quam et ad descensum discurrunt.