« Tabescere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 004a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABESCERE
TABESCERE, Notione activa, Tabificare, seducere, corrumpere. Obitus Angeluciæ Fontebrald.
apud Marten. tom. 3. Anecdot. col. 1705 :
Jacente illa in lectulo suo, hora sexta apparuit ei in avis specie hostis, qui cum ea diu pugnaverat, tentans si forte in aliquo eam posset Tabescere.