« »
 
[]« Taborinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 004c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABORINUS
TABORINUS, Tympanista, tympanotriba, nostris Tabourin et Tabourineur. Sententia arbitralis inter Dominos et incolas Galliani ann. 1497 :
Dicti domini in festis Maii proxime futuri solvere habeant carnes unius vaccæ et carnes præterea debitas in uno prandio, et dicti homines panem et vinum, Taborinos et mulieres ad festeiandum et coriandum.
Vide Tabur.
P. Carpentier, 1766.
Taboureur, in Lit. remiss. ann. 1404. ex Reg. 159. Chartoph. reg. ch. 202 :
Un compaignon joueur de tabour et de fleutes, ..... lequel Taboureur, etc.