« »
 
[]« 2 tabularii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 009a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABULARII2
2. TABULARII, Qui tabulas publicas civitatum, et rei vectigalis rationes tractant, ita appellati ex Lege Valentis Imp. cum antea Numerarii dicerentur, leg. 9. Cod. Th. de Numerar. (8, 1.) Nec multo post Tabularii duo in singulis provinciis a Theodosio statuti quorum alter fiscalis arcæ ratiocinia, alter largitionales titulos curaret, leg. 12. eod. tit. et leg. 30. de Susceptorib. (12, 6.) De ejusmodi Tabulariis est præterea tit. in Cod. Theod. ubi multa Jacobus Gothofredus, et alii. De iis etiam agitur in Edicto Theoderici Regis § 126 :
Nullus post hæc curialium, sive Tabulariorum, aut susceptorum, in Ecclesia residens pictacia delegationis emittat ; sed si quem fisco debitorem novit, exponat eum extra Ecclesiam constitutus, etc.
Tabularius in tributis, apud Sidonium lib. 4. Epist. 11.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Eodem Tabularii nomine designatus qui res Ecclesiarum administrabat, apud Gregorium M. lib. 11. Epist. 49. ad Joh. Episc. Panorm. :
Tabularium autem una cum consensu seniorum et cleri memineris ordinandum, qui annis singulis ad amputandam fraudis suspicionem solemniter suas debeat rationes exponere.