« »
 
[]« Tabulum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 010a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TABULUM
TABULUM, Ἰϰρίον, in Glossis Lat. Gr. Tabula, Tabulatum. Glossæ Græc. Lat. : Ἰϰρίον, Tabulum, Tignus. Statuta Vercell. lib. 3. fol. 55. verso :
Et quod totam pecuniam quam recipiet pro Communi sibi dari faciet ad dictum Tabulum, et totum id, quod solvet, solvere debeat super ipsum Tabulum in eadem pecunia, quam recipiet.
Hic mensam intelligit, seu abacum nummulariorum ; mensam vero sarcinatoris in Statutis Astens. Collat. 7. cap. 5 :
Et hoc faciant (sartores) antequam incidant (pannum) ad Tabulum suum vel alibi.
Hac ultima notione nostris alias Taulier et Estaulie, nunc Etabli. Lit. remiss. ann. 1415. in Reg. 169. Chartoph. reg. ch. 54 :
Le suppliant cousturier du lieu de Meset,..... qui estoit sur son Taulier ou Estaulie, etc.