« »
 
[]« Tacones » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 011c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TACONES
TACONES, Privilegium Leduini Abb. ann. 1036. e Chartulario V. S. Vedasti Atrebat. pag. 243 :
Stallus sutoris vaccæ in mense 1. den. Stallus Tacones vendentis 1. den. Tacon,
teste Nicotto, Gallis est minor salmo ; sed nihil ad hunc locum, ubi Tacones vestes interpolas intelligo, præsertim ex sequenti Taconatus. Etiamnum in quibusdam Gallo-Flandriæ locis Tacon dicitur assutum vesti resarcitæ segmentum.
P. Carpentier, 1766.
Vide supra Supplantarium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Taconatus, de vestibus resarcitis dicitur in Charta Præpositi S. Audomari ann. 1227. e Tabulario ejusdem Ecclesiæ :
Incedant autem Canonici honeste, tonsura rotunda, gestu et habitu honesto, videlicet superpellicio et cappa honesta, non Taconata seu petiata, sed integra, ut in superpellicio honesto similiter, non Taconato seu repetiato, sed integro.
Vide Taccunatus.