![[]](img/image.png)
«
Tædiabiliter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 012a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/TAEDIABILITER
TÆDIABILITER, Moleste.
Tædiabiliter urgeri a creditoribus, in Chronico Senon. apud D.
Calmet. in Probat. Hist. Lotharing. tom. 2. col. 42.