« »
 
[]« Tailhator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 013b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TAILHATOR
TAILHATOR, f. Cui silvarum cæduarum cura commissa est. Sententia arbitralis ann. 1292. inter Abbatem et Consules de Gimonte :
In his omnibus consentiunt R. D. Pater Abbas.... frater Geraldus de Bralio Tailhator, frater Dominicus de Pompiniaco grangiarius, etc.
Vide Tailliator.