« Talmud » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 025a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TALMUD
TALMUD, vel Thalmud, Opus doctrinale multiplicem scientiarium omnium doctrinam,
ac potissimum jus Canonicum et Civile Judœorum complectens. Duplex est
Jerosolymitanum et Babylonicum. Illud pro Judæis in terra Israel
commorantibus, Jerosolymis et lingua Jerosolymitana, h. e. Syro-Chaldaica composuit R.
Johhanam III. et IV. Ecclesiæ sæculo ; Babylonicum vero ad usum Judœorum, qui in Babylonia
degebant, inchoarunt V. sæculo ineunte RR. Asche et Avina, perfecit que R. Jose desinente
eodem sæculo, vel incipiente VI. Talmudis Babylonici, ad nostram usque ætatem universa
Judæorum gens cum in sacris, tum in politicis, legibus obtemperat, relicto Jerosolymitano
utpote obscuro, difficili et imperfecto, quippe quod decisiones omnes minime contineat.
Hæc cum aliis D. Guarin tom. 2. Hebraicæ Gramm. pag. 414. et seqq. ubi singulas
Talmudis partes et editiones exponit, quas longius foret hic recensere. Innumeris fabulis
et erroribus scatet hic liber ; quare Judæus quidam Rupellensis, post conversionem ad
Religionem Christianam Thomas nomine, linguæ Hebraicæ peritissimus, Romam petiit ann.
1238. ut Gregorio IX. Talmudis errores patefaceret : qua delatione commotus summus
Pontifex hos errores 35. articulis comprehensos ad Archiepiscopos Gallicanos misit,
simulque varias scripsit Epistolas ad Reges Franciæ, Angliæ, Aragoniæ, Castellæ, Leonis,
Navarræ et Portugalliæ, ut Hebræorum libros, in suo quisque regno, comburendos curarent :
quod factum est in Galliis, ubi innumeri pene Judæorum libri flammis traditi sunt.
Innocentius IV. Gregorii successor Odoni Castri-rufi suo in Gallias Legato Talmudis
cæterorumque librorum Judæorum examinandorum munus injunxit, ut eos solos, qui nihil
Christianæ religioni contrarium complecterentur, Judæis uti permitteret ; sed accepto
Legati responso, quod hæc permissio pro approbatione censeretur, hos libros solemni ritu
proscripsit 15. Maii ann. 1248. S. Ludovicus in Edicto ann. 1254 :
Judæi cessent ab usuris et blasphemiis, sortilegiis, caracteribus, et tam Talmutum quam alii libri, in quibus inveniuntur blasphemiæ comburantur.Sic legitur in Codice MS. Consuet. Tolos. fol. 52. edidit Talibus, adnotato legi Talemus in Regesto Chartophylacii, ut etiam habetur in antiqua versione Gallica. Baluzius Talemis legit, Talimus D. Brussel tom. 1. de Usu feudorum pag. 593.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Talmut Pensionum, Codex censualis in quo describuntur pensiones omnes, quas Abbatiæ S. Victoris
Massil. solvere debent Monasteria et Prioratus ipsi subjecta. Concinnatus
est ann. 1337. ab Abbatibus ejusdem S. Victoris et Montis-majoris, quos ad hoc delegarat
Benedictus XII. PP. Sic dictum puto a Talmude Judæorum, cujus nomenclaturæ non alia
forte ratio quærenda est, quam ipsa voluntas Editorum, quibus sæpe placuit peculiare nomen
hujuscemodi codicibus imponere.