TANGANARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Tanganare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 027a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TANGANARE

TANGANARE, Interpellare, Sommer quelqu'un en justice. Pactus Legis Salicæ tit. 60. § 1 :

Si qui Rachemburgii legem voluerint dicere in Mallebergo residentes, cum caussam inter duos discusserint, debet eis qui caussam requirit dicere : Dicite nobis Legem Salicam. Si illi tunc noluerit dicere, tunc iterum qui caussam requirit, dicit : Vos Tangano, ut mihi et isto legem dicatis.

Lex Salica hoc loco habet :

Ego vos Tangano, usque dum vos inter me et contra causatorem meum legem judicetis.

Nempe hæc interpellatio judices spectat. Ita in Lege Ripuar. tit. 55. Rachimburgios causator interpellat :

Ego vos Tangano, ut mihi legem dicatis.

Ibid. tit. 58. § 59 :

Hoc etiam constituimus, ut hominem regium Romanum vel tabularium interpellatum in judicio non Tangaret, etc.

Tanganum, Ipsa interpellatio judiciaria. Lex Ripuar. tit. 30. qui de interpellatione et incendio servorum inscribitur § 1 :

Dominus ejus in judicio pro eo (servo) interrogatus respondeat, et sine Tangano loquatur, et dicat, etc.

Tit. 58. § 20 :

Servi autem Ecclesiarum, non per actores, sed ipsi pro semetipsis in judicio respondeant, et sacramenta absque Tangano conjurent.

Et tit. 59. § 8 :

Quia dum interpellatur, respondeat ad interrogationes, et sine Tangano loquatur, et dicat : Non malo ordine, sed per testamentum hoc teneo.

Cujus vocis originem a Tagghen, Teutonico, disceptare, litigare, vitilitigare, altercari, arcessit Wendelinus : ita ut absque Tangano loqui, respondere, sit plane, nude, cum nulla altercatione, vel interpellatione : Eccardus vero ex eo quod Saxones vocem Tange, Germanis Zange, pro Forcipe vel tenaculo usurpent, conjicit olim fuisse verbum Tangen, pro Tenere, detinere ; hincque Latinum Tanganare esse Tenere, retinere, Gall. Arrêter ; et substantivum Tanganum esse Detentio, captio, captura. Vide Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 5. et 843. Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 5. col. 433. et 680.