« »
 
[]« Tantillulus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 028c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TANTILLULUS
TANTILLULUS, Tantillus. Miracula S. Austregisili Episc. tom. 5. Maii pag. 237 :
Dubitat si super Tantillulam personam infantis sic despecti dignetur illa cœlestis majestas extendere manum suæ benedictionis.
Elmham. in Vita Henrici V. Reg. Angl. cap. 25. pag. 57 :
Nec totidem hostium immensum numerum contra se et Tantillulum exercitum suum prævalere posse... arbitratur.