« »
 
[]« 1 taravella » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 031b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TARAVELLA1
1. TARAVELLA, ut Taratrum, in Inventar. ann. 1379. ex Schedis Cl. Lancelot :
Item duo martelli ferrei acuti. Item una Taravella magna.