« »
 
[]« 2 taxellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 042c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TAXELLUS2
2. TAXELLUS. Acta S. Raynerii, tom. 3. Junii pag. 450 :
Tunc illa aspiciens frizum, quod erat in Taxellis mantelli sui, recognovit suum esse mantellum.
Adnotant Bollandistæ Taxellum ab Academicis Cruscanis indicari partem panni a foris affixam, qui ornatus etiamnum sit in usu rusticorum ; Belgis hodieque, sed viris dumtaxat, simile quid in usu esse ad collum a tergo pendens forma fere quadrata : quod et nomen Taxilli indicat. Vide supra Tassellus.