« »
 
[]« Tegulatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 045b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TEGULATUS
TEGULATUS, Tegulis tectus. Charta ann. 3. Henrici VI. Angl. Reg. apud Madox Formul. Anglic. pag. 145 :
Omnes domos dicti manerii Tegulatas sustentabunt et manutenebunt cum tegulis.
Vide Tarsicus.