![[]](img/image.png)
«
Temniculare » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 048c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/TEMNICULARE
TEMNICULARE, Dicitur de eo qui temulentus est.
Temniculas, nutrix, in Comœd. sine
nomine act. 3. sc. 2. ex Cod. reg. 8163. Vide
Temetura.