« »
 
[]« Teneritudo annorum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 061c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TENERITUDO
TENERITUDO Annorum, Tenera ætas, Gall. Jeunesse, alias Tendresse. Gerberti epist. ad Fulcon. episc. Ambian. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 411 :
Etsi enim totius metropolis Remorum cura nobis injuncta est, sed vestri potissimum, qui et amorum (l. annorum) Teneritudine et morum levitate pondus sacerdotale necdum ferre didicistis.
Charta ann. 1319. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1286 :
Ouquel temps de nostre Tendresse, homme de clere mémoire nostre très-cher seigneur et pere, monsieur Artur duc de Bretaigne nous bailla audit monsieur (Simon de Monbuerchier) en garde pour nous enseigner et doctriner, etc.
Vide Tenerositas.