« »
 
[]« Tergiversutus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 067b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERGIVERSUTUS
TERGIVERSUTUS, ut Tergiversator. Anastasius in Conone PP. :
Constantinum[] Diaconum Ecclesiæ Syracusanæ Rectorem in patrimonio Siciliæ constituit, hominem perperam et Tergiversutum.
Videtur deducta vox a Tergiversari.