« »
 
[]« Terquisiaeth » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 070b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERQUISIAETH
TERQUISIAETH, Terguisiaeth, Præstationis agrariæ species, f. eadem cum Terragio, quod colligitur e terris recens cultis, a Latino, ut videtur Terra, et Aremorico, Quisiat, proprie Pellem detrahere, quod ad agros recens cultos translatum fuit, quia quasi pelle exuuntur agri, cum primum proscinduntur. Charta vetus apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britann. col. 104 :
De ipsa autem terra hic redditus est : Terquisiaeth, kevrod, multones, pastus, decimæ et cætera jura, quæ de propria terra ad dominum pertinent.
Alia e Chartulario Kemperleg. :
De ipsa autem terra, quæ est septem hanafat mellis, hæc est redditio, videlicet decima et Terguisiaeth.