« »
 
[]« 1 terrata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 075a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERRATA1
1. TERRATA, Idem quod Terreata. Diploma Philippi August. Regis Franc. ann. 1221 :
Anselmus de Botterviller quittat Abbati Floriacensi redecimam, spilones, gaspiliones, Terratas, etc.