TERRENUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Terrenum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 076a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERRENUM

TERRENUM, Ital. Terreno, nostris Terrain, Fundus, solum. Rollandinus in Summa Notariæ :

Domus sitæ in Terreno Ecclesiæ S. Joannis in Monte.

Statuta Cadubrii lib. 1. cap. 28 :

Si aliquis terrigina posuerit in manu Jurati pignus alicujus sui debitoris pro suis operibus spectantibus ad laborerium Terreni, Juratus sequenti die teneatur et debeat æstimare dictum pignus, et pro suis operibus ipsi creditori ipsum pignus dare in solutum.

Statuta Mutinæ fol. 13. v°. rubr. 66 :

Cum in terra Castri veteris, ubi est fornax una, non possint fieri boni coppi, nec quadrelli, propter malum Terrenum, quod est ibi, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Charta ann. 1347. apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hodœpor. Charit. part. 1. pag. 62 :

Et quod habentes seu habituri Terrena seu ædificia, quæ prædicto laboratorio occuparentur, vel destruerentur, vel alias necessaria forent, etc.

P. Carpentier, 1766.

Terrenum, pro Territorium, Ital. etiam Terreno. Form. MSS. Senens. ann. 1414. ex Cod. reg. 4726. fol. 3. r° :

Item totum Terrenum, quod circum circa res prædictas, quod Terrenum est et consistit infra confines infrascriptos, etc.