« »
 
[]« 1 terrerius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 076a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERRERIUS1
1. TERRERIUS, Indigena. Chronicon Modoetiæ apud Murator. tom. 12. col. 1136 :
Tunc fugerunt in ipsa nocte de illis, qui erant in Modoetia tam de Terreriis quam de forasteriis plus de medietate, sic quod terra erat quasi derelicta. Tam forenses[] quam Terrerii,
in Chronico Petri Azarii apud eumdem Murator. tom. 16. col. 393.
Terrerii seu de communi illius villæ,
in Statutis Mutinæ fol. 88. rubr. 401. Vide infra Terrigenæ.