« »
 
[]« Terzolla » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 082c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TERZOLLA
TERZOLLA, Ornamentum muliebre, quod explicat Joh. Demussis in Chronico Placent. ad ann. 1388. apud Murator. tom. 16. col. 580 :
Aliquæ (mulieres) portant coronas de argento aureato, vel de auro puro cum perlis et lapidibus pretiosis, valoris a florenis lxx. aur. usque ad c. et aliquæ portant Terzollas de perlis grossis, valoris florenorum c. auri usque in cxxv. quæ Terzollæ vocantur Terzollæ, quia ex ccc. perlis grossis sunt factæ, et quia in tribus filzis sunt constructæ et ordinatæ.
Vide Terza et Trica.