« 2 testa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 083c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TESTA2
2. TESTA, Italica vox, Frons, Gall. Face, vel Caput, Gall. Teste. Statuta
Massil. l. 3. c. 18 :
Statuimus quod in lapidibus vendendis..... servetur hæc forma, scilicet, quod volssors habeant duos palmos et dimidium de longo et unum palmum de alto et unum palmum de Testa, et lapides angulares habeant duos palmos de longo et unum palmum de Testa, etc.Testam. ann. 1509. inter Schedas D. Le Fournier :
Item lego quamdam meam bastidam, cum toto suo affari vinearum,... sitam..... per Testam cum vinea nurus Antonii Giraudi.Vide Quindena 3. et Trabuchus.
P. , 1766.
◊ Extremitas cujuscumque rei
ea parte qua longa est. Charta ann. 1457. ubi de agri limitibus : Per Testam cum terra Petri Emerici, vallato in medio, etc.
Testa, Calvaria, Gall. le Test : unde la teste, pro ipso capite. Ausonius
Epigr. 71 :
Lex Aleman. tit. 59. § 6 :Abjecta in triviis inhumati glabra jacebatTesta hominis, nudum jam cute calvitium.
Si autem Testa transcapulata fuerit, ita ut cervella appareant, etc.Lex Bajwar. tit. 3. cap. 1. § 4 :
Vel in capite Testa apparet, quod Gebulskini vocant.Adde tit. 4. § 3.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
De Testa esse, Esse obstinatum, Ital. Essere di testa. Utitur Anonymus hac loquendi
formula, apud Murator. tom. 8. col. 109.