TESTEIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Testeia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 086b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TESTEIA

TESTEIA, Tesceia. Capit. Caroli C. tit. 12. cap. 13 :

Istud sacramentum jurabunt franci homines. Ego ill. adsalituram, illud malum schach vocant, vel Tesceiam non faciam, nec ut alius faciat, consentiam. Testeia

scribitur in tit. 39. cap. 3 :

De illis hominibus, qui infames vel clamodici sunt de Testeiis, vel latrociniis et rapacitatibus, et assalturis, etc.

Infra :

Juret ..... quod Testeiam, vel latrocinium, aut rapinam non fecerit.

Occurrit ibi pluries. Vocis origo incerta, tametsi notio ex allatis satis constet. Sane Testeia scribi debere, non Tesceia, evincit Epistola Fulcardi Abbatis Lobiensis ad Imp. Henricum, in Chronico Lobiensi :

In placitis præter bincinam et Testeiam non debet habere Advocatus, nisi tres denarios, et alicubi duos ; modo si aliquis non placito scabinorum banno fuerit devictus, etc.

Ubi legendum monuimus burinam, id est, seditionem, mesleiam.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Tesceiam a Texaga deducit Eccardus in Notis ad Pactum Legis Salicæ tit. 9. art. 3. eamdemque notionem esse utriusque vocis haud male asserit vir doctus. Vocabulum Texaga, inquit, lenius enunciatum mutatum est in Texegam, Tescegam, sive ut communiter in veteribus monumentis scriptum reperitur, Tesceiam : unde fallitur Cangius qui Testeiam scribi debere contendit. Significatio autem vocis agnosci facile potest ex laudato Caroli C. Capitulari tit. 39. cap. 3. ubi Tesceia per latrocinium tamquam synonymum explicatur. Est ergo Tesceia, ut et Texaga, furtum clandestinum et occultum. Vide infra Texaga.