« »
 
[]« Tezolanus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 092b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TEZOLANUS
TEZOLANUS, f. Textor lanæ, seu pannorum e lana, ab Italicis vocibus Testore et Lana. Statuta Mutinæ fol. 1. rubr. 2 :
Quilibet habitator in dictis villis, locis et castris, et etiam Tezolani teneantur de prædictis
(viis restaurandis.) Et fol. 2. v°. rubr. 12 :
Sdugaria districtus Mutinæ et fossata Potestas fodi et deradi facere teneatur hominibus laborantibus ibi terram tam civibus quam Tezolanis et aliis personis.... Tezolani non compellantur nisi in ea terra, in qua faciunt Tezolariam,
(vel Tezolaniam, ut legendum videtur, pro Textura lanæ.) Ibid. fol. 74. v°. rubr. 370 :
Exceptis scutiferis, servis cartolariis et veris Tezolanis, qui exceptuati sunt, nec compelli possunt ut sint saltarii in aliqua villa.
Rursum fol. 78. rubr. 376 :
Scutifer, Tezolanus, castaldus, bubulcus, gualdemanus sive custos cujuslibet civis Mutinæ, etc.
Pannifici Mutinenses multis gaudent privilegiis, unde nostra interpretatio utcumque confirmatur.
P. Carpentier, 1766.
Textor quivis, sive serici, sive lanæ. Consule Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 896.