THINGARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Thingare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 100b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/THINGARE

THINGARE, Donare, vox Longobardica, in Lege Longob. lib. 2. tit. 1. § 8. tit. 14. § 4. 5. 12. 13. 25. tit. 15. § 1. 2. tit. 18. § 1. tit. 21. § 9. tit. 34. § 1. 3. 8. 9. lib. 3. tit. 15. etc. Roth. 223. 156. 157. 160. 170. 171. Liutpr. 76. (6, 23.) Roth. 172. 173. 176. 365. 225. 227. Liutpr. 9. (2, 3.) 55. (6, 2.) Aist. 2. Roth. 390. Papias : Tingatio, mutua donatio. Boerius ad Legem Longob. :

Thingatio dicitur donatio per universitatem.

In præallatis locis crebro vox Thingare sumitur pro libertatem conferre, quod et manumittere per Thinx dicunt. Leges Luitprandi Regis Longob. tit. 54. § 1. 76. (6, 23.) :

Si duo fratres, aut si pater et filii Thingati fuerint, etc.

Tit. 109. § 4. 140. (6, 87.) :

Vadant liberi et absoluti fulfrealis, tanquam si Thingati fuissent, ubi voluerint.

Leges Astulphi Regis Longob. tit. 8. 2. :

Si quis Longobardus pertinentes suos Thingare voluerit in quarta manu, et chartulas ei fecerit, et sibi reservaverit servitium ejus dum advixerit, etc.

Inthingare, Eadem notione. Leges Luitprandi tit. 36. § 1. 55. (6, 2.) :

Si quis servum suum fulfreale Inthingaverit, et aamund a se fecerit, etc.

Lex Longob. lib. 2. tit. 34. § 8. habet hoc loco nude Thingaverit.

Thinx, Idem quod Thingatio, in eadem Lege Longob. lib. 2. tit. 8. § 6. tit. 14. § 13. tit. 15. § 2. 3. tit. 20. § 1. lib. 1. tit. 32. § 5. Liutpr. 104. (6, 51.) Roth. 171. 173. 174. Liutpr. 64. (6, 11.) 140. (6, 87.) Charta donationis ann. 1060. in Tabulario Casauriensi :

Hæc traditio de memoratis rebus firma permaneat in sempiternum, quia in loca sanctorum nec Thinx, nec launegild impedire debet, eo quod homo pro anima sua fecit. Dare per libellum de Tinc,

in Charta Gaudulfi Episcopi Regiensis tom. 5. Ughelli pag. 1594. Manumissio per Thinx, in Legib. Luithprandi Reg. Longobard. tit. 109. § 4. 140. (6, 87.) et in Legib. Longob. non semel.

Thinx idem sonare quod Thing Teutonicum, in Fœdere Ludovici et Caroli C. Regum, quod a Nithardo lib. 3. refertur, ubi per plaid, seu placitum, effertur, putat Marq. Freherus. Cui astipulatur locus Adami Bremensis cap. 229 :

Adeo ut Concilio populorum communi, quod ab ipsis Warph, a nobis Thinc vocatur, Episcopos interesse non renuant.

Sed et in Capitulari Theotisco Ludovici Pii apud Browerum in Proparasceve ad Annales Trevirenses num. 14. Thegein, traditio exponitur. Thegein ibi est nulla, vox sequens thia sala reddit latinum traditio. Teutones Dinghe et Denghen, vocant litem, disceptationem : unde Dinghen, litigare. Vide Joan. Stiernhookum de Jure Sueonum vetusto cap. 2. pag. 26. Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 5. col. 176. sqq. voce Ding ; Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 747. De Thinx Longobardorum videndus Beseler. Pact. Hæredit. tom. 1. pag. 108. sqq.