« »
 
[]« Tidina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 105c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TIDINA
TIDINA, Navis Ecclesiæ, si recte divino. Chronicon Januense apud Murator. tom. 9. col. 32 :
Qualiter autem Januenses prædictis captionibus interfuerunt, et auxilium præbuerunt, scriptum erat literis aureis in Tidina S. Sepulchri.
Vide Tidam.