« »
 
[]« Tingitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 109c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TINGITARE
TINGITARE, Frequenter tingere, in Glossis a Vossio laudatis lib. 4. de Vitiis serm. cap. 28. Vide Tinctitare.