« »
 
[]« Tiniatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 109c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TINIATUM
TINIATUM, Σητόϰοπον, in iisdem Glossis. In MSS. Sangerm. Tiniatus, σητόϰοπος, Tinea. corrosus. Epist. Jacob. cap. 5. vers. 2 :
Patruerunt et Tiniaverunt vestes vestræ.
Apud Baruch. cap. 6. vers. 71. Tineo. Hæc Maius in Glossar. novo ex vet. Ital.